Waarom arbitrage?

Arbitrage is een vorm van lekenrechtspraak door deskundigen. De arbiters worden door partijen zelf benoemd. Meestal kiezen zij personen met kennis en ervaring in een bepaalde branche of op een bepaald rechtsgebied. Er zijn arbitrage instituten voor bepaalde branches zoals de bouw, transport, IT.  Daarbij zijn gespecialiseerde arbiters aangesloten. Dat kunnen technische deskundigen of juridische deskundigen zijn. In Nederland is ook een algemeen arbitrage instituut, het NAI.

In internationale contracten spreken partijen vaak af dat geschillen door arbitrage zullen worden beslecht. Er bestaan diverse internatioanle arbitrage instituten, waarbij internationaal opererende juristen zijn aangesloten. Bekend zijn o.a. de ICC (Internationale kamer van Koophandel) en de LCIA (London Centre for International Arbitration). 

Arbiters moeten, ook als zij door één van de partijen zijn benoemd tot een onafhankelijk oordeel komen. Zij moeten net als de rechter daarbij het recht toepassen.

Een arbitraal vonnis heeft evenveel waarde als een vonnis van de rechter.

Arbitrage gaat meestal informeler dan een procedure voor de gewone overheidsrechter. Partijen (of advocaten namens hen) zetten hun standpunt op schrift in zogenaamde memories, maar centraal staat bij arbitrage de mondelinge behandeling . De partijen kunnen daarbij zelf hun zegje kunnen doen en door de arbiters kunnen worden bevraagd.

Voordeel Arbitrage

Het voordeel van arbitrage is dat het geschil beslecht wordt door mensen die deskundig zijn. De overheidsrechter is dat meestal niet.

Een ander voordeel is dat een arbitraal vonnis met een paar formaliteiten  ten uitvoer kan worden gelegd (ook in het buitenland!) als de tegenpartij weigert aan een veroordeling te voldoen.

Arbitrage is  - anders dan een gewone procedure - meestal niet openbaar. Zo kunnen bijvoorbeeld publiciteitsgevoelige zaken of zaken waar bedrijfsgeheimen een rol spelen buiten de openbaarheid worden beslecht.